Eintracht Frankfurt və Borussia Monchengladbach komandaları Frankfurtda üz-üzə gəldilər və qonaqlar bu qarşılamdan qalib ayrılmağı bacardılar.
Eintracht oyunda topsuz olarkən 4-2-3-1 sxemi ilə, amma topa sahib olarkən isə 3-4-3 sxemi ilə oynadı. BMG isə topla 4-2-3-1, topsuz 4-3-3 sxemlərindən istifadə etdi.
Şəkil 1: BMG-nin topa sahib olarkən 4-2-3-1 sxemindən istifadə etdiyini dedik (cinahlar Thuram və Hofmann, hücumda Plea, arxasında Embolo). Amma Eintracht geridən oyun qurarkən Hofmann geriyə - mərkəz yarımmüdafiəçiləri Neuhaus və Stroblun yanına çəkilir, irəli pressinq xətti isə Thuram, Embolo və Pleadan ibarət olurdu. Bunun səbəbini belə açıqlamaq olar:
1) Rəqib topa sahib olarkən üçlü müdafiəyə keçirdi və belə olan halda 3 1v1 epizodu yaranırdı. Rəqib müdafiəçilərin qısa pas yollarını bağlamaq mümkün olurdu.
2) İlsanker müdafiəyə çəkildiyinə görə Eintrahct meydanın mərkəzində 2 futbolçu ilə qalırdı (Sow və Rode). Beləcə BMG mərkəzdə 3v2 şəklində üstünlük əldə edirdi.
Şəkil 2: Eintrachtın oyun planında maraqlı, bir o qədər də uğursuz bir cəhət olduğunu gördük. Şəkildə görürsüz ki, mərkəzdəki iki futbolçu bir-birlərindən aralanıblar və əvəzində vinqerlər - Kostic və Kamada mərkəzə doğru çəkiliblər. Bu üsulla Frankfurt rəqibini çaşdırmaq istəsə də öz oyununu genişlətmək əvəzinə daraltdı.
Bütün bunlardan əlavə Frankfurtun topsuz oyunda dördlü müdafiəyə keçid etməsi özlüyündə "aralıq zonalarda" (half-spaces) boşluqlar yaratdı. Borussiada da Thuram və Hofmann kimi bu zonalardan yaxşı istifadə edə bilən futbolçuların olması qonaqlar adına üstünlük idi.
Oyunun axarını Plea və Thuramın ilk 10 dəqiqədə vurduğu 2 qol həll etdi. Təbii ki, Marco Rose bu oyunda Adi Hütterdən üstün oldu, amma o 2 qol olmasaydı hadisələr daha başqa cür də inkişaf edə bilərdi. Unutmayaq ki, taktika çox şey deməkdi, amma hər şey demək deyil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder